एका संगणक शिक्षिकेचा हात कीबोर्डावरून उतरून समाजाच्या नाडीवर गेला आणि एका स्त्रीचा प्रवास केवळ नोकरीच्या चौकटीत न थांबता समाजबदलाच्या मोठ्या चित्रात बदलला. जी स्त्री कालपर्यंत विद्यार्थ्यांना “Ctrl + Alt + Del” शिकवत होती, तीच आज नागरिकांच्या समस्या “Control” करत आहे, सामाजिक अन्यायाला “Delete” करत आहे आणि विकासाचा “Alt” – पर्याय निर्माण करत आहे. हा आहे जिद्दीचा प्रवास – कीबोर्डपासून कम्युनिटीपर्यंतचा !*
शून्यातून विश्व निर्माण करणारी… यामिनी मठकरी यांची यशोगाथा… जागर नवदुर्गेचा!
स्वकमाईतून शिक्षणाचा निर्धार
वयाच्या अवघ्या १७ व्या वर्षी स्वतःच्या कमाईतून शिक्षण पूर्ण करण्याची जिद्द त्यांनी मनाशी बाळगली. सातत्यपूर्ण चिकाटीच्या जोरावर “इतरांनी नाही तर मीच माझं भविष्य घडवणार” या निर्धाराने त्यांनी पाऊल टाकलं आणि हाच स्वावलंबी विचार पुढच्या आयुष्यात त्यांच्या प्रत्येक कामाचा पाया ठरला.
शिक्षक ते उद्योजिका – प्रवासातील मौल्यवान शिकवण
संगणक शिक्षिका म्हणून कार्य करताना त्यांनी केवळ तांत्रिक ज्ञानच नाही तर शिस्त, संवादकौशल्य आणि वेळेचे व्यवस्थापन आत्मसात केले. हेच गुण नंतर उद्योजकतेच्या प्रवासात त्यांना पायरीपायरीने पुढे नेत गेले. त्यांनी शिकलेलं एकच सत्य – “प्रत्येक अपयश हे पुढील यशाची पायरी असते.”
समाजाशी जोडलेपणाचा ध्यास
संगणक शिक्षणाच्या पलीकडे जाऊन त्यांनी समाजाशी थेट नातं निर्माण केलं. नागरी समस्या, महिलांचे प्रश्न, पर्यावरण, शिक्षण – या सर्व क्षेत्रांत त्या केवळ सहभागीच झाल्या नाहीत तर परिवर्तनाच्या प्रक्रियेत महत्त्वाचा घटक बनल्या.
नागरिकांचा विश्वास संपादन
प्रशासनाशी समन्वय साधत आणि लोकांशी थेट संवाद साधत त्यांनी नागरी प्रश्नांना सोडवणारे उपाय शोधले. पारदर्शकता, तत्परता आणि प्रामाणिकपणा या तिन्ही तत्त्वांमुळे सर्वसामान्य नागरिकांनी त्यांच्यावर विश्वास ठेवला.
वेळेचे व्यवस्थापन – काम आणि कुटुंबात समतोल
सामाजिक कामांच्या व्यापातही त्यांनी कुटुंबासाठी वेळ काढण्याची कला आत्मसात केली. “प्रत्येक गोष्टीला योग्य वेळ दिली, तर काम आणि आयुष्य दोन्ही सुंदर होतात,” हे त्यांनी जगून दाखवलं आहे.
कठीण प्रसंगातली चिकाटी
एकदा प्रशासनातील गुंतागुंतीमुळे पाण्याचा प्रश्न बिकट बनला होता. जिद्द आणि चिकाटी याच्या जोरावर त्यांनी हार मानली नाही. सातत्यपूर्ण प्रयत्नांमुळे अखेर तो प्रश्न सोडवला!
महिला म्हणून आलेल्या अडथळ्यांवर मात
महिला म्हणून समाजकार्यात काम करताना अनेकदा दुर्लक्ष आणि विरोधाला सामोरं जावं लागलं. पण आपली ओळख कामगिरीतून निर्माण करून त्यांनी हे अडथळे पार केले आणि अशक्य असणाऱ्या गोष्टी सहजरित्या शक्य करून दाखवल्या.. यावरून एकच सिद्ध होते स्त्रीने एखादी गोष्ट मनावर घेतली तर ती पूर्णत्वास नेते
संवादातील मूल्यं
लोकांशी संवाद साधताना त्यांनी सहानुभूती, पारदर्शकता आणि प्रामाणिकपणा ही मूल्यं नेहमी जपली. “लोक ऐकले गेले आणि समजले गेले, ही भावना निर्माण करणं हेच संवादाचं खरं तत्त्व,” असे त्या सांगतात.
प्रशासनासोबत सातत्यपूर्ण काम
महापालिका आणि प्रशासनाशी समन्वय साधत त्यांनी नागरिकांचे प्रश्न सोडवण्यासाठी सतत प्रयत्न केले. प्रशासकीय प्रक्रियेचे ज्ञान आणि लोकसहभाग यांचा संगम साधून त्यांनी अनेक उपक्रम यशस्वी केले.
‘द फिनिक्स फाउंडेशन’ – नव्या सुरुवातीचं स्वप्न
समाजातील दुर्बल घटकांना सबळ करण्याच्या उद्देशाने त्यांनी “द फिनिक्स फाउंडेशन” ची स्थापना केली. राखेतून पुन्हा उभं राहणाऱ्या फिनिक्स पक्ष्याप्रमाणे प्रत्येकाला नवा प्रारंभ देणं हे संस्थेचं ध्येय आहे.
कामातून मिळणारं समाधान
लोकांच्या जीवनात झालेला सकारात्मक बदल आणि त्यांच्या चेहऱ्यावर उमटलेलं समाधान – हेच त्यांच्या कामाचं खऱ्या अर्थाने बक्षीस आहे.
तरुणांसाठी मार्गदर्शन
“फक्त तक्रार नका करू, कृती करा. लहानशा उपक्रमातूनही मोठा बदल घडवता येतो,” असा संदेश त्या तरुण पिढीला देतात.
प्रामाणिक प्रयत्नांची ताकद
नागरिकांच्या सहभागातून अशक्य वाटणारा प्रकल्प साकार करून त्यांनी प्रामाणिक प्रयत्नांची ताकद दाखवून दिली. “प्रामाणिक प्रयत्नांपुढे अडथळे कधीच टिकत नाहीत,” असा त्यांचा ठाम विश्वास आहे.
पुढील स्वप्नं
महिलांच्या आर्थिक सबलीकरणासाठी प्रशिक्षण केंद्रे उभारणे, महिलांना आत्मनिर्भर बनवणे तसेच त्यांचे आरोग्य ही सदृढ राहणे यासाठी कायम प्रयत्नशील तसेच शहरी गरीबांसाठी कौशल्य विकास प्रकल्प राबवणे आणि पर्यावरणपूरक उपक्रम सुरू करणे ही त्यांची पुढील स्वप्ने आहेत.
कीबोर्डपासून कम्युनिटीपर्यंतचा हा प्रवास हे केवळ करिअरचे रूपांतर नाही, तर जिद्दीने घडवलेली उद्योजिकेची ओळख आहे. ही गोष्ट दाखवते की – “जिद्द आणि प्रयत्नांची साथ असेल, तर कीबोर्डावरून समाजाच्या हृदयापर्यंतचा प्रवास शक्य होतो.”
सलाम त्यांच्या कार्याला… सलाम त्यांच्या कर्तुत्वाला!!!
..
